Gert Udo, illustrator en schilder

Gert Udo (06‑05‑1936  27‑03‑2017) is geboren in Ouderkerk aan de Amstel. Al op de lagere school was tekenen zijn passie. Als jongen van 12 koos dan ook voor de Grafische school in Amsterdam. Hierna vervolgde hij zijn opleiding tot grafisch ontwerper en illustrator aan de Rietveld Academie.

Het grootste deel van zijn beroepsmatige leven heeft hij in opdracht gewerkt.  In zijn portfolio zijn enkele voorbeelden opgenomen van dit werk. In 1990 is hij met zijn tweede echtgenote, beeldhouwster Saskia van Baarda, naar Friesland verhuisd, eerst naar Pingjum, later naar Wommels. Hier vond hij de ruimte zich te wijden aan zijn vrije werk.

Geliefde onderwerpen zijn landschappen, havengezichten en stillevens. Hier zei hij ooit zelf over:

“Voor mij zijn dit metaforen waarmee ik de werkelijkheid tracht te verbeelden. Die werkelijkheid bevindt zich voor mij in de oplossing van het detail in een groter atmosferisch geheel. Waarnemingen geschud door de zeef van de stemming op het moment van waarnemen.”

Gert Udo werkte het liefst in aquarel, gouache, pastel en gewassen tekening. Hij heeft, vaak samen met zijn vrouw, op diverse plaatsen geëxposeerd. Zijn laatste jaren vooral in Friesland.

Enkele voorbeelden van het werk dat Gert Udo in opdracht maakte

Recenties

Reis door tijd en ruimte

Saskia van Baarda en Gert Udo hebben samen een atelier in Pingjum. Zij is beeldhouwster en hij landschapstekenaar

Het werk van beide kunstenaars heeft een mediatieve inslag. Gert Udo werkt in de volgende technieken: aquarel, pastel, gouache en gewassen tekening. Maar op deze expositie beperkt hij zich tot aquarel en pastel.

Pingjum ligt niet ver van Harlingen. Vandaar zijn fascinatie voor de haven.: er hangen vier havengezichten, in de mist, à la Whistler. De bescheiden en ingetogen kleuren vervloeien met de vormen. De scheepsrompen zijn slechts vaag zichtbaar. Er hangt een vochtige en nevelige sfeer.

De landschappen, of het nu gaat om het wad of om Ierland en Engeland, zijn bijna mediatief te noemen. Het lijkt of het landschap door de kunstenaar wordt ondergaan. Hij gaat er als het ware geestelijk in op. Het meest recente stuk: Bosrand, toont een toverachtig licht. Een gele cirkel vormt zich in het groen, als of er sprake is van uitdijen. Zo ook op ‘Cotswolds in december’ waar een ruige begroeiing lijkt te bewegen in de richting van het midden van het beeld, en het landschap dynamische dimensies aanneemt.

Maar er is verstilling en stilstand, op een wat ouder aquarel ‘Knotwilgen in de winter’ waar de vrieskou voelbaar is gemaakt. Ook het recente ‘Rivierlandschap’ kent deze stilte en spiegeling. Helemaal verstild is ‘Introvert landschap’: een sloot, een oever, een ‘pleats’. En nevel, alles in bruin en grijs. Ingetogen en mooi

Poëtisch kunstenaarsechtpaar

…….

Udo toont een aantal stillevens in auarel die heel sober van vorm en verstild van kleur zijn en daardoor heel sfeervol. In hetzelfde materiaal maakt hij ook landschappen met gelijksoortige kwaliteiten. Er is helemaal niets mis mee, maar toch zie ik liever zijn (olie)pastels. Die zijn eigenzinniger en minder ingetogen.

Hij zet het krijt in talloze lagen over elkaar, meestal in veel grillige lijnen. Hoe minder gedetailleerd de figuratie is, hoe sterker het resultaat. In de landschappen met wuivend gras, bosjes en riet zitten in feite geen herkenbare vormen. Het is pure suggestie door middel van kleurnuance en licht-donker wisselingen. Als je er te dicht bij komt, verdwijnt de figuratie in een wirwar van vlekjes en lijntjes.